De Leeuwarder volkshuisvestigingwethouder Hein de Haan (PvdA) met op de achtergrond de buurt Achter de Hoven/Vegelin. Deze vroegere probleemwijk werd twintig jaar geleden deels gesloopt en herbouwd. Hierdoor ontstond er een betere menging van armere en rijkere bewoners. De sfeer en het imago van de buurt werden hier sterk mee verbeterd
Nieuwe Leeuwarder woonwijken moeten voortaan altijd een mix bieden van koophuizen en sociale huurwoningen. Ook op het platteland moeten woningcorporaties aanwezig blijven. Dit staat in de ontwerp-volkshuisvestingsvisie die de PvdA-wethouder Hein de Haan begin deze zomer uitbracht. De gemeenteraad buigt zich er komende herfst over. Het betekent een breuk met het beleid van de afgelopen twintig jaar. Toen lag de nadruk bij uitbreidingswijken vooral op koopwoningen. (Foto Niels Westra, Artikel LC door Erwin Boers)
De Haan vindt dat in nieuwbouwwijken voortaan altijd aanbod moet zijn van sociale huurwoningen in de huurprijsklasse tot 663,40 euro. De gemeente is al lange tijd in gesprek met de corporaties over zulke bouw in de grote nieuwe wijk Middelsee. De Haan is daar optimistisch over: ,,Ik hoop de corporaties daar nu zo ver te krijgen om te bouwen. Deze visie is een dwingende oproep: help ons mee ook die wijken te vullen.’’
Ook het Spoordokgebied vindt hij interessant voor sociale huurbouw. Daar ontstaat namelijk veel ruimte voor appartementen. In Leeuwarden zijn veel kleine huishoudens op zoek naar een goede betaalbare huurwoning.
Kritiek villawijk Blitsaerd
De Haan kreeg het afgelopen jaar kritiek op het uitbreidingsplan voor villawijk Blitsaerd. Daar is geen goedkoop huis te vinden, constateerde PAL/GroenLinks. ,,Dat is een terecht punt’’, erkent de wethouder, maar de afspraken die jaren geleden al voor de wijk zijn gemaakt, kunnen niet zomaar gewijzigd worden: ,,Voor nieuwe wijken gaan we dit anders doen.’’
Het gemeentebestuur presenteerde dit voorjaar al plannen om in eenzijdige flatwijken als Heechterp/Schieringen ruimte te scheppen voor koopwoningen. Zo moet ook daar meer menging ontstaan. Verder dienen corporaties meer woningen beschikbaar te stellen aan mensen met een middeninkomen, vindt De Haan.
Vroeger bestond al gauw de helft van de corporatiehuurders uit huishoudens met een gemiddeld salaris of een hoger loon, zo wordt met een grafiek in de nota aangetoond. Huurwijken waren toen dus automatisch meer gemengd.
Armste groepen
Tegenwoordig heerst soms de indruk dat corporaties alleen nog de armste groepen mogen huisvesten. Dat klopt niet, volgens De Haan. ,,Wettelijk gezien mogen ze woningen toewijzen aan mensen tot een jaarinkomen van 43.574 euro.’’
Meer dan de helft van de Leeuwarder gezinnen behoort tot deze groep. Met andere woorden: er is ruimte voor een bredere mix van huurders. Daar zouden corporaties op moeten aansturen, vindt de wethouder.
Corporaties moeten de laatste jaren veel geld afdragen aan Den Haag, terwijl ze minder vrijheid hebben dan vroeger. Dat verklaart waarom ze zeer terughoudend zijn met woningbouw in nieuwe wijken en dorpen. Toch is juist nieuwbouw noodzakelijk om de sociale huurvoorraad te spreiden en een bredere doelgroep aan te spreken, vindt De Haan.
Commerciële verhuurders
Commerciële verhuurders breidden hun aanbod de afgelopen tijd flink uit. Dat is prima, vindt De Haan, maar probleem is wel dat de gemeente minder zicht en invloed heeft op hun verhuurbeleid. Corporaties zijn verplicht om met gemeenten volkshuisvestingsplannen te smeden. Dit geldt voor de commerciële verhuurders niet.
Vooral in de Vlietzone leidt dit tot gedoe: ‘Sinds de decentralisaties in het zorgdomein woont een groeiende groep huishoudens met psychische en fysieke problemen zelfstandig. Een deel van deze kwetsbare huishoudens komt in de particuliere huur terecht. In een aantal gevallen leidt dat tot problemen, zowel voor de huurders als de buurt’, zo wordt in de nota geconstateerd.
Die combinatie van zorg en huisvesting voor kwetsbare huishoudens hoort eigenlijk thuis bij corporaties of grote zorginstellingen, vindt De Haan. Zo vallen er betere afspraken te maken over maatschappelijke begeleiding en zorg, meldt de nota. De Haan: ,,Ik heb meer vertrouwen in de corporaties als bondgenoot. Bij de particuliere verhuurders mis ik een juridische basis.’’
